Welkom in Project 22. Via deze niet-echt-wekelijkse nieuwsbrief ga ik op zoek naar de concepten van de 22ste eeuw. Wat wordt vandaag ontdekt en herontdekt, wetenschappelijk of historisch, dat de volgende eeuw zal vormgeven. 🍄
Dit is de eerste editie van Project 22. Een introductie tot het thema. Ik luisterde tijdens het schrijven naar dit nummer. 🎵
Hallo-o,
volgens overlevering is het na 15 januari not done om ‘gelukkig nieuwjaar’ te wensen. Gelukkig maar, want ik was het ook niet van plan. Dit jaar wenste ik iedereen een ongelukkig nieuwjaar. En dat schrijf ik niet omdat de eindredacteur van deze nieuwsbrief het huis verlaten heeft (excuus als er nog fouten in staan), maar omdat ik iedereen in 2020 al eens ‘gelukkig nieuwjaar’ heb gewenst. En in 2021 nog eens: ‘happy new year’. En aangezien we dit jaar een derde keer 2020 mogen beleven, lijkt het onzinnig nog eens hetzelfde te zeggen.
Maar 2022 dus. Een jaar gevuld met tijdelijke maatregelen, onduidelijkheid over de nabije toekomst, frustratie over gemiste vakanties, teleurstelling dat we geen vakantie geboekt hebben… 🤯 Misschien zie ik te pessimistisch, maar in ‘22 denk ik liever na over de 22ste eeuw. Ja, als reactie op het korte termijn denken van de pandemie. Maar vooral omdat het deugd doet de dingen van op een afstand te bekijken. Het geeft ruimte energie, biedt inspiratie en maakt plaats voor … faith.
De trigger voor deze manier van denken was The Good Ancestor van Roman Krznaric. Het boek dat vorige zomer een diepe indruk op me maakte (ik schreef er al iets kort over in editie 128). De ondertitel van The Good Ancestor is How to Think Long Term in a Short-Term World. Wat dat lange termijn denken precies inhoudt, zal ik in een volgende editie eens beschrijven, maar in essentie de auteur biedt een perspectiefwissel aan.
En dat is ook wat ik met Project 22 wil doen. Van perspectief wisselen. Voorbij de huidige wereld kijken. Oog hebben voor concepten waar we in de verre toekomst mee te maken zullen hebben.
En nee… dat is niet The Metaverse (Ik hoor je denken).
En nee… ik wil geen Futurist worden. Dat vind ik te utilitaristisch. Het hoeft niet nuttig te zijn voor organisaties of bedrijven. Evenmin is het utopisch. Het is geen droomwereld waar ik naar zoek ga.
Geef toe, die 21ste eeuw van ons wordt nog spannend. Na de pandemieën moeten we met de tech-monopolies afrekenen en staat ons een knoert van een klimaatuitdaging te wachten. Als - ja als ! - we daar als humanity uit geraken uit zal het vermoedelijk met een ander wereldbeeld zijn dan vandaag.
Wat kunnen we wel doen? Aandacht hebben voor opvallende wetenschappelijke ontdekkingen of onderzoeken van vandaag (bewustzijn, neuro, kwantum, mycelium, microbioom). Het wordt trouwens helemaal spannend als we die koppelen aan oude praktijken die we al eeuwen onderhouden (fermenteren, mediteren, psychedelica, flow).
Door deze dingen zover in de verre toekomst te plaatsen probeer ik afstand te nemen van de huidige denkbeelden erover. Ik wil de toekomst dekoloniseren. En ze als een waardevrije ruimte bekijken. Voorbij de 1,5 meter afspraken van 2022. Voorbij de obsessies van de 21ste eeuw. Voorbij de witte man als baas van de wereld. Voorbij onszelf. Naar een wereld die we onze kleinkinderen gunnen. 🌏
Stap één was daarom deze nieuwsbrief van naam veranderen. Geen ‘Digitaal Humanist’ meer. Want dat veronderstelt dat de mens het centrum van het systeem is. En is dat nog zo in de 22ste eeuw? I doubt that. Tijd voor een ander mensbeeld. Move over, Descartes.
Stap twee is luisteren hoe jullie naar dit idee kijken. Zin om er eens over babbelen? Kom op woe 02.02.22 (see what I did there?) mee brainstormen.
Stap drie is nieuwe batterijen kopen voor mijn podcast recorder…
But first things first:
Geen zin in deze nieuwsbrief? Je kan je onderaan uitschrijven! No hard feelings.
Ken je iemand die wel wil mee denken, praten of iets boeiend te vertellen heeft? Stuur hem/haar/hen deze link door.
Fredo
——-✂︎——-
✍︎ Feedback en vragen? Hit reply!
☞ Vrienden met interesse? Hit forward.
✌︎ Voor het eerst hier? Inschrijven kan bovenaan.