Welkom in Project 22. Via deze on-wekelijkse nieuwsbrief hou ik je op de hoogte over mijn nieuwe zoektocht: concepten van de 22ste eeuw. Ik wil de toekomst dekoloniseren, de crisis overstijgen. En zo met meer zorg naar vandaag kijken. đ
In deze derde editie breng ik verslag van de eerste âProject 22 meetupâ. Met een tiental lezers, een berg post-its en een cocktail gingen we bij Yugen rond de tafel zitten. Dat was tof.
Tijdens het schrijven van deze brief luisterde ik naar deze acid.
Vorige week woensdag sprak ik met enkele mensen af over Project 22. Althans, over de vraag centraal in deze nieuwsbrief: welke de concepten, ideeën, gebruiken of ontdekkingen wijzen de weg naar de 22ste eeuw?
Zo vaag deze vraag, zo interessant de avond.
Iedereen kwam binnen met een stel vragen (de belangrijkste: wat gaat er deze avond eigenlijk gebeuren) en een rugzak ideeën. Dat bleek toen ik vroeg op te schrijven wat het eerste was dat bij hen opkwam, toen ze over dit project lazen. Voor ik het wist hingen er een hondertal post-its tegen de muur van het Yugen* kantoor.
Honderd post-its dus. Als bookmarks over biotech, microbioom, quantum fysica, neuroscience en consciousness. Maar ook concepten zoals solar punk, afro futurisme, speculative design, natural intelligence, deep time & hyperobjects. Nu denk je misschien, wat een buzzwords. Maar geen nood, elk van deze dingen verdient een eigen nieuwsbrief. Of podcast.
De helden van de avond waren fungi. Zowel de schimmeldraden als de psychedelica. Vooral omwille van de effecten op ons zelf- en wereldbeeld. Over dat wereldbeeld gesproken, ook de waardesystemen die we meedragen kwamen ter spraken. âVoorbij het zwart-wit denkenâ, zei iemand. âOptimistischâ, antwoordde een ander. Het zijn zo van die zaken waaraan je jezelf moet herinneren. Dat er een toekomst is die kleurrijk en hoopvol is. Dat lijkt niet zo als je Netflix open swipet.
Hopeloos probeerde ik clusters te vinden in de post-its. Niet hopeloos omdat er onenigheid of spanning was. In tegendeel. Iedereen kwam met dezelfde mentaliteit binnen. Nieuwsgierig, curieus. Dat maakte de clustering ook zo moeilijk. Want alles lijkt op een of andere manier met elkaar verbonden. Dat is trouwens wat me het meest bijgebleven is van de avond. De toestemming om te geloven dat everything is connected. Het is een kwestie van connecting the dots.
âYou have to trust that the dots will somehow connect in your future.â Dat zei Steve Jobs hierover ooit. Het komt uit zijn bekende Commencement address aan Stanford in 2005. Een speech die hij afsloot met de woorden âStay Hungry, Stay Foolishâ. Inspiratie voor deze uitspraak haalde hij uit een hippie magazine uit zijn jeugd: The Whole Earth Catalog. Het stond op de achterflap van een van de edities.
Ik moest aan een andere editie van hetzelfde magazine denken vorige week. De versie uit 1971. Op de achterkant deze boodschap: You canât put it together. It is together.
* De meeting ging door bij Yugen aan de Lousbergkaai, de tijdelijke uitvalsbasis van het kombucha drankje. Inderdaad, kombucha. Toen ik dat de eerste keer dronk, begin deze eeuw, vond ik dat maar een duf drankje. Daar bracht Yugen verandering in. Niet alleen vind ik de smaken echt lekker, je proeft er ook de traditie in. Dezelfde traditie die je wel eens in bier kan ruiken. Een traditie die al meer dan 1000 jaar bestaat. Drinkbaar water was niet overal voorhanden in de middeleeuwen. Dus werden er andere oplossingen gezocht. Bijvoorbeeld door de natuur zijn werk te laten doen en te fermenteren. In oorsprong een bewaartechniek. Anders gezegd, je had als het ware de keuze tussen bier of diaree. Dus waar kombucha vandaag als alternatief voor frisdrank of alchohol in de markt wordt gezet, is het een traditie die we al eeuwen gebruiken. Historisch gezien is de kans kleiner dat Lipton Ice-Tea de 22ste eeuw haalt, dan Yugen Kombucha.