A new era of computing.
Wat de Apple Vision Pro echt aankondigt. Spoiler: We worden allemaal cyborgs.
Ik ben verliefd op denken.
Op nieuwsgierigheid.
Op filosofie. Op technologie. Op innovatie.
Op muziek. Op cultuur. Op de natuur.
Op de medemens (soms, haha).
Op het leven.
Ja. Dat.
Maar ik ben ook in onvrede.
Over de manier hoe we de dingen organiseren,
hoe we alles interpreteren,
hoe we tegenover elkaar (denken te) staan,
hoe we onze aandacht weggooien.
Ja, ik ook.
Dus probeer ik dingen anders te bekijken.
Ik probeer om de hoek te kijken.
Naar de toekomst.
Naar de lange termijn.
Naar de 22ste eeuw, desnoods.
Naar de wereld van de kinderen van onze kinderen.
Daarover schrijf ik mijn nieuwsbrief.
Daarin ga ik op zoek naar andere denkbeelden.
Daar probeer ik taal aan te geven.
Daarin ga ik op zoek naar hoop.
Daar probeer ik woorden voor te vinden.
Hey,
gelukkige vaderdag. Aan mezelf. En aan mijn vader, die elke week deze nieuwsbrief nauwkeurig leest. Ik stak speciaal voor jou een schrijffout in de nieuwsbrief.
En, welkom, nieuwe lezers deze week. Hallo Jeroen, Vicky, Mark, Steven, Sofie, Justine, Dries, Frank, Kurt, Ulli en Katia.
Of ik iets over Apple Vision Pro zou schrijven, vroegen enkele mensen deze week. Ik heb er lang over getwijfeld. De voorbije weken was de verleiding groot om over AI te mijmeren of over de tech hype du jour te schrijven. Maar ik probeer me aan mijn verhaal te houden. Het verhaal dat ik hier nog eens schetste en dat me nu bij toekomstige generations brengt. Over hoe…
een beperkte kijk op de toekomst hebben
en toekomst geletterdheid moeten ontwikkelen
Deze week wou ik jullie over vertellen hoe Wales met futures generations om gaat. Een prachtige casus. Maar toen zag ik deze video van Casey Neistat. Casey Neistat is een invloedrijke Youtuber en collega haarbandjesdrager. Hij maakte een montage waarin de presentatie van de Apple Vision Pro door de trailer van de film Ready Player One wordt gemonteerd.
Even wat context:
de Apple Vision Pro isApple’s nieuwe computer. Je draagt hem op je gezicht. Hij ziet uit als een skibril uitziet. Er werd jaren op gewacht. Hij werd deze week gepresenteerd en zal 3499$ kosten.
in het boek Ready Player One (Ernest Cline) wordt een toekomst (2045) geschetst waarin de planeet weinig hoop of leven biedt. Mensen vluchten daarom via een bril in een larger-than-life virtual reality wereld genaamd OASIS. Het verhaal draait om een wereldwijde zoektocht in die OASIS. Het boek is een echte page turner werd in 2018 verfilmd door Steven Spielberg.
Het is de trailer van die verfilming dat Casey Neistat gebruikte om de bril van Apple te re-framen.
De video bewijst in de eerste plaats wat de kracht van montage is. De productpresentatie van de bril van Apple blendt perfect met de cinematografie van Steven Spielberg.
Dat is geen toeval.
Het is een illustratie van het argument dat ik vorige week maakte: de toekomst wordt vaak gereduceerd tot gekende scenario’s. Dat komt omdat we (te) weinig gebruik maken van onze verbeelding bij het nadenken over de toekomst.
Waarom is dat een probleem? Omdat we door deze reductie het gevoel kunnen krijgen vast te zitten in de bekende scenario’s. En daardoor dus ook minder gedreven er iets te veranderen.
Maar we kunnen het wel anders doen. We zitten niet vast.
De lancering van een slimme bril hoeft niet te leiden tot een wereld om in weg te vluchten. Meer nog: achter de lancering van de Apple Vision Pro gaat een ander verhaal schuil. Een verhaal dat geen enkele techanalyst lijkt te zien. Een verhaal dat trouwens nog spannender en scary is.
Let me explain.
Zoals vaak was de belangrijkste boodschap van de lancering dat wat er niet gezegd of benoemd werd. Zo was het opvallend dat Apple tijdens de presentatie van de Vision Pro niet over Artificial Intelligence of Metaverse sprak. Waarom? AI is een term die te veel angst en (voor)oordelen uitlokt. En Metaverse, mja, dat woord plakt aan Facebook. Toen Facebook hun slimme skibril lanceerde, de Quest, veranderde ze tegelijk hun naam naar Meta. Zo enthousiast zijn Zuckerberg en co over de nieuwe wereld: de metaverse.
De voorbeelden waarmee Zuckerberg tijdens product launches deze wereld in de etalage zet, zijn opmerkelijk kinderachtig. In een kleurrijke interface ontmoeten speelse avatars elkaar. Het lijkt kinderspel. Ze willen duidelijk een soort onschuld suggereren (welke Facebook zelf al lang verloren is).
Je kan je eigen avatar ook zelf aanpassen en een of meerdere virtuele versies van jezelf verzinnen. Meta’s metaverse is een wereld om in te duiken, in te ontsnappen, jezelf te verliezen en te herontdekken. Zouden ze door hebben hoezeer dat lijkt op de science-fictionversie die Ready Player One beschrijft?
Apple bracht deze week een totaal ander verhaal. De toepassingen die werden getoond hebben een andere insteek. Het zijn ondermeer productivity apps. De Apple Vision Pro wordt een computer voor professionals. Wie anders kan er 3500€ betalen?
In tegenstelling tot een wereld om in te duiken, beloofd Apple de digitale wereld naar je fysieke omgeving te brengen. Ze spreken echter niet over augmented of mixed reality, de terminologie die vandaag het meest gebruikt wordt. Volgens Apple gaat het over veel meer. Dit is het begin van a new era of computing, zei de CEO van Apple. Dit is het begin van spatial computing.
De grote belofte is dat we niet langer naar onze smartphone hoeven te staren of over een scherm hoeven te swipen (goed nieuws). Het spatial computing systeem van Apple (Vision OS) kan je besturen door met je vingers te spelen of met je ogen te kijken.
Om dit mogelijk te maken, installeerde Apple een batterij aan sensoren in de bril (gewone camera’s, infraroodcamera’s, lidar depth scanners, …). Sensoren die zowel naar buiten kijken (om de omgeving te scannen) als naar binnen (om je ogen te lezen of Optic ID). Volgens Marques Brownlee, ‘s wereld meest beroemde tech-analyst, is Apple’s eye tracking technology “something close to magic”. Het is alsof de bril je gedachten leest, zo smooth werkt de technologie blijkbaar.
Mark my words, veel meer dan de bril is het de term spatial computing die zal blijven hangen na de presentatie. Het enige probleem aan het concept om de computer met de ogen te bedienen is dat die bril steeds in de weg zit.
In deze zin heeft Casey Neistat volkomen ongelijk door de vergelijking te maken met Ready Player One. In 2045 zetten we geen bril meer op ons hoofd om in een computerwereld te duiken. Tegen dan zullen de computers en sensoren in ons lijf en in ons brein duiken.
Dat is volgens mij het nieuws dat Apple heeft aangekondigd.
We worden allemaal cyborgs.
Ray Kurzweil voorspelde dat de mens tegen 2030 cyborgs zullen worden. Klinkt als science fiction, I know. We zijn er dichter bij dan we denken. Zal ik daar een volgende keer op verder gaan?
Zo leuk om te lezen... inderdaad benieuwd naar meer visie en hoe kijkt met door een bril naar het leven ? Mille merci. Je réfléchie.